നമസ്കാരം കൂട്ടുകാരേ! ഇന്ന് നമ്മൾ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതും എന്നാൽ പലപ്പോഴും സങ്കീർണ്ണമായി തോന്നാവുന്നതുമായ ഒരു വിഷയത്തെക്കുറിച്ചാണ് സംസാരിക്കുന്നത് – പൊതു കടം അഥവാ Public Debt. കേൾക്കുമ്പോൾ ഇതൊരു വലിയ സാമ്പത്തിക കാര്യമാണെന്ന് തോന്നിയേക്കാം, പക്ഷേ ശരിക്കും ഇത് നമ്മുടെയെല്ലാം ജീവിതത്തെ നേരിട്ടും അല്ലാതെയും ബാധിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ആരോഗ്യത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന സൂചകമാണിത്. നമ്മുടെ സർക്കാർ എങ്ങനെയാണ് പണം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്, എന്തിനൊക്കെയാണ് കടം വാങ്ങുന്നത്, ആ കടം നമ്മളെ എങ്ങനെ ബാധിക്കും എന്നൊക്കെ അറിയുന്നത് വളരെ നല്ലതാണ്, അല്ലേ? അതുകൊണ്ട്, സങ്കീർണ്ണമായ സാമ്പത്തിക പദാവലികൾ ഒഴിവാക്കി, സാധാരണക്കാർക്കും മനസ്സിലാകുന്ന രീതിയിൽ, വളരെ ലളിതമായി പൊതു കടത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാനാണ് നമ്മൾ ഇന്ന് ശ്രമിക്കുന്നത്. ഇത് കേവലം സാമ്പത്തിക വിദഗ്ദ്ധർക്ക് മാത്രമുള്ള വിഷയമല്ല, നമ്മൾ ഓരോ പൗരനും അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ട ഒന്നാണിത്. കാരണം, ഈ കടം ultimately നമ്മുടേതാണ്, നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റേതാണ്.

ഇതൊരു വലിയ സംഖ്യയായിരിക്കാം, പല ബില്യൺ ഡോളറുകളോ രൂപകളോ ഒക്കെയാവാം ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ പൊതു കടം. എന്നാൽ ഇത് കേട്ട് ആരും ഭയപ്പെടേണ്ടതില്ല. ലോകത്തിലെ മിക്ക രാജ്യങ്ങൾക്കും, വികസിത രാജ്യങ്ങൾക്കും വികസ്വര രാജ്യങ്ങൾക്കും, പൊതു കടമുണ്ട്. ഇത് സർക്കാർ നടത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു സാധാരണ രീതിയാണ്. സർക്കാരുകൾക്ക് പെട്ടെന്ന് വലിയ തുകകൾ ആവശ്യമായി വരുമ്പോൾ, ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു വലിയ റോഡ് പദ്ധതി നിർമ്മിക്കാൻ, സ്കൂളുകൾ പണിയാൻ, ആശുപത്രികൾക്ക് ഫണ്ട് നൽകാൻ, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പ്രകൃതി ദുരന്തം വരുമ്പോൾ ജനങ്ങളെ സഹായിക്കാൻ – അപ്പോഴാണ് അവർക്ക് ഈ കടം ഒരു സഹായമായി മാറുന്നത്. അതുകൊണ്ട്, പൊതു കടം എന്നത് ഒരു ദോഷകരമായ കാര്യം മാത്രമല്ല, പലപ്പോഴും ഇത് രാജ്യത്തിന്റെ വളർച്ചയ്ക്കും പുരോഗതിക്കും അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. എങ്കിലും, ഇത് എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു എന്നത് വളരെ പ്രധാനമാണ്. അമിതമായ കടം ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ഭാവിയെ അപകടത്തിലാക്കിയേക്കാം, അതേസമയം, ബുദ്ധിപൂർവമായ കടമെടുപ്പ് രാജ്യത്തെ പുരോഗതിയിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്യും. ഈ ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റിലൂടെ നമ്മൾ ഈ വിഷയത്തിന്റെ വിവിധ വശങ്ങളെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിൽ മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കും.

എന്താണ് പൊതു കടം?

കൂട്ടുകാരേ, നമുക്ക് അടിസ്ഥാനത്തിൽ നിന്ന് തുടങ്ങാം. എന്താണ് ഈ പൊതു കടം എന്ന് ചോദിച്ചാൽ, വളരെ ലളിതമായി പറഞ്ഞാൽ, ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ കേന്ദ്ര സർക്കാർ, സംസ്ഥാന സർക്കാരുകൾ, തദ്ദേശ സ്വയംഭരണ സ്ഥാപനങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്കെല്ലാംകൂടി ഉള്ള മൊത്തം കടബാധ്യതയെയാണ് പൊതു കടം (Public Debt) എന്ന് പറയുന്നത്. അതായത്, സർക്കാരുകൾക്ക് അവരുടെ ചെലവുകൾക്ക് പണം തികയാതെ വരുമ്പോൾ, അവർ വ്യക്തികളിൽ നിന്നോ, ബാങ്കുകളിൽ നിന്നോ, മറ്റ് ധനകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നോ, മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നോ, അല്ലെങ്കിൽ അന്താരാഷ്ട്ര സംഘടനകളിൽ നിന്നോ ഒക്കെ പണം കടം വാങ്ങാറുണ്ട്. ഇങ്ങനെ വാങ്ങുന്ന പണത്തിന്റെ മൊത്തം തുകയാണ് പൊതു കടം. ഇത് ഒരു സാധാരണ വ്യക്തി ബാങ്കിൽ നിന്ന് ലോൺ എടുക്കുന്നതുപോലെയാണെന്ന് പറയാം, പക്ഷേ ഇവിടെ ലോൺ എടുക്കുന്നത് നമ്മളുടെ സർക്കാരാണ്, നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി. ഈ കടം എന്നത് അവർക്ക് ഒരു നിശ്ചിത സമയത്തിനുള്ളിൽ പലിശയടക്കം തിരിച്ചടയ്‌ക്കേണ്ട ഒരു ബാധ്യതയാണ്. അതുകൊണ്ട്, സർക്കാർ കടം എന്നും ഇതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാറുണ്ട്. ഇത് കേൾക്കുമ്പോൾ ചിലർക്ക് സംശയം തോന്നിയേക്കാം, എന്തിനാണ് സർക്കാരുകൾ കടം വാങ്ങുന്നത്? അവർക്ക് നികുതി പിരിച്ച് പണം കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ലേ? തീർച്ചയായും കഴിയും, പക്ഷേ ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ നികുതി വരുമാനം മാത്രം മതിയാവില്ല.

പൊതു കടം ഉണ്ടാകുന്നതിനുള്ള പ്രധാന കാരണം സർക്കാരിന്റെ ചെലവുകൾ അവരുടെ വരുമാനത്തേക്കാൾ കൂടുമ്പോളാണ്, അതായത് ബജറ്റ് കമ്മി (Budget Deficit) ഉണ്ടാകുമ്പോൾ. സർക്കാരുകൾക്ക് പലപ്പോഴും വലിയ പദ്ധതികൾ നടപ്പിലാക്കേണ്ടി വരും. ഉദാഹരണത്തിന്, പുതിയ ദേശീയ പാതകൾ നിർമ്മിക്കാൻ, വലിയ ആശുപത്രികൾ പണിയാൻ, വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് ഫണ്ട് നൽകാൻ, ദാരിദ്ര്യ നിർമാർജന പദ്ധതികൾ നടപ്പിലാക്കാൻ, പ്രതിരോധ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി ആയുധങ്ങൾ വാങ്ങാൻ, അല്ലെങ്കിൽ പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ ജനങ്ങൾക്ക് സഹായം എത്തിക്കാൻ ഒക്കെ കോടിക്കണക്കിന് രൂപ വേണ്ടിവരും. ഈ ചെലവുകൾ പലപ്പോഴും സർക്കാരിന്റെ നികുതി വരുമാനം കൊണ്ട് മാത്രം നികത്താൻ സാധിക്കില്ല. അത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ, ഭാവിയിലെ വരുമാനം പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് സർക്കാരുകൾ പണം കടം വാങ്ങുന്നു. ഈ കടം വാങ്ങുന്നതിലൂടെ സർക്കാരിന് അത്യാവശ്യമായ വികസന പ്രവർത്തനങ്ങൾ തുടരാനും, ജനക്ഷേമ പദ്ധതികൾ നടപ്പിലാക്കാനും സാധിക്കുന്നു. ചിലപ്പോൾ ഒരു സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യം വരുമ്പോൾ, ജനങ്ങളുടെ കയ്യിൽ പണമില്ലാതാവുകയും, കച്ചവടങ്ങൾ കുറയുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, സാമ്പത്തിക മേഖലയെ ഉത്തേജിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി സർക്കാരുകൾ കൂടുതൽ പണം ചെലവഴിക്കേണ്ടി വരും. അപ്പോഴും കടം വാങ്ങേണ്ടി വരുന്നത് സാധാരണമാണ്.

ഈ പൊതു കടം പ്രധാനമായും രണ്ട് വിഭാഗങ്ങളായി തിരിക്കാം: ആഭ്യന്തര കടം (Internal Debt) എന്നും ബാഹ്യ കടം (External Debt) എന്നും. ആഭ്യന്തര കടം എന്ന് പറയുന്നത് രാജ്യത്തിനകത്തുള്ള ആളുകളിൽ നിന്നോ, ബാങ്കുകളിൽ നിന്നോ, മറ്റ് ധനകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നോ സർക്കാർ വാങ്ങുന്ന കടമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, നമ്മുടെ സർക്കാർ ട്രഷറി ബില്ലുകളും ബോണ്ടുകളും ഇറക്കുമ്പോൾ, ഇന്ത്യയിലെ പൗരന്മാരും ബാങ്കുകളും ഇൻഷുറൻസ് കമ്പനികളും മറ്റ് ധനകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങളും അത് വാങ്ങുന്നു. ഇതിനെയാണ് ആഭ്യന്തര കടം എന്ന് പറയുന്നത്. ഇതിന്റെ പലിശയും തിരിച്ചടവും രാജ്യത്തിനകത്ത് തന്നെ തുടരുന്നു. ബാഹ്യ കടം എന്ന് പറയുന്നത് രാജ്യത്തിന് പുറത്തുള്ള സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നോ, മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നോ, അല്ലെങ്കിൽ ലോക ബാങ്ക്, അന്താരാഷ്ട്ര നാണയ നിധി (IMF) പോലുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര സംഘടനകളിൽ നിന്നോ സർക്കാർ വാങ്ങുന്ന കടമാണ്. ഈ കടം വിദേശ കറൻസികളിൽ ആയിരിക്കും സാധാരണയായി എടുക്കുന്നത്. ഇതിന്റെ പലിശയും തിരിച്ചടവും വിദേശത്തേക്ക് പോകുന്നു. ഈ രണ്ട് തരത്തിലുള്ള കടങ്ങളും ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക നിലയെ പല രീതിയിൽ സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ട്, ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ആരോഗ്യത്തിന്റെ കൃത്യമായ ചിത്രം ലഭിക്കാൻ, ഈ രണ്ട് വിഭാഗം കടങ്ങളെക്കുറിച്ചും വ്യക്തമായ ധാരണ ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്.

പൊതു കടം എങ്ങനെ രൂപപ്പെടുന്നു?

കൂട്ടുകാരേ, ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ പൊതു കടം എങ്ങനെയാണ് ഉണ്ടാകുന്നത് എന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം. ഇത് ശരിക്കും സർക്കാരിന്റെ ചെലവുകളും വരുമാനവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. ഒരു കുടുംബത്തിലെ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നമ്മുടെ മാസ വരുമാനത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ ചെലവ് വരുമ്പോൾ, നമ്മൾ ബാങ്കിൽ നിന്നോ കൂട്ടുകാരിൽ നിന്നോ പണം കടം വാങ്ങാറില്ലേ? സർക്കാരിന്റെ കാര്യത്തിലും ഇത് ഏതാണ്ട് അതുപോലെ തന്നെയാണ്. സർക്കാരിന്റെ പ്രധാന വരുമാന മാർഗ്ഗങ്ങൾ നികുതികളാണ് (ആദായ നികുതി, ജിഎസ്ടി തുടങ്ങിയവ), കൂടാതെ പിഴകൾ, ഫീസുകൾ, പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ലാഭം തുടങ്ങിയവയും ഉണ്ട്. എന്നാൽ, ഈ വരുമാനം പലപ്പോഴും സർക്കാരിന്റെ വലിയ തോതിലുള്ള ചെലവുകൾക്ക് തികയാതെ വരും. ഇങ്ങനെയുണ്ടാകുന്ന വരുമാനവും ചെലവും തമ്മിലുള്ള ഈ വ്യത്യാസത്തെയാണ് നമ്മൾ ബജറ്റ് കമ്മി (Budget Deficit) എന്ന് പറയുന്നത്. ഈ ബജറ്റ് കമ്മി നികത്താനാണ് സർക്കാരുകൾ പ്രധാനമായും കടം വാങ്ങുന്നത്. അതുകൊണ്ട്, ബജറ്റ് കമ്മി തന്നെയാണ് പൊതു കടം രൂപപ്പെടുന്നതിനുള്ള പ്രധാന കാരണം എന്ന് നമുക്ക് ഉറപ്പിച്ചു പറയാം.

സർക്കാരുകൾ കടം വാങ്ങാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ചില സാധാരണ മാർഗ്ഗങ്ങളുണ്ട്. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ് കടപ്പത്രങ്ങൾ (Government Bonds) അല്ലെങ്കിൽ ട്രഷറി ബില്ലുകൾ (Treasury Bills) പുറത്തിറക്കുന്നത്. ഈ കടപ്പത്രങ്ങൾ എന്നത് സർക്കാരുകൾക്ക് പണം കടം തരുന്നവർക്ക് നൽകുന്ന രേഖകളാണ്. ഈ രേഖകളിൽ ഒരു നിശ്ചിത തുകയും, നിശ്ചിത പലിശ നിരക്കും, അത് തിരിച്ചടയ്‌ക്കേണ്ട തീയതിയും രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കും. വ്യക്തികൾ, ബാങ്കുകൾ, ഇൻഷുറൻസ് കമ്പനികൾ, പെൻഷൻ ഫണ്ടുകൾ, മറ്റ് ധനകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങൾ എന്നിവർക്കെല്ലാം ഈ കടപ്പത്രങ്ങൾ വാങ്ങാൻ സാധിക്കും. അവർ സർക്കാരിന് പണം നൽകുകയും, പകരം ഈ കടപ്പത്രങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒരു നിശ്ചിത കാലയളവിനു ശേഷം സർക്കാർ ഈ കടപ്പത്രങ്ങൾ തിരികെ വാങ്ങി പലിശയടക്കം പണം തിരികെ നൽകുന്നു. ട്രഷറി ബില്ലുകൾ സാധാരണയായി ഹ്രസ്വകാല കടങ്ങളാണ് (ഒരു വർഷത്തിൽ താഴെ കാലാവധിയുള്ളവ), അതേസമയം ബോണ്ടുകൾ ദീർഘകാലത്തേക്കുള്ള കടങ്ങളാണ് (ഒരു വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ കാലാവധിയുള്ളവ). ഇങ്ങനെ കടപ്പത്രങ്ങൾ പുറത്തിറക്കി സർക്കാരിന് ആഭ്യന്തര വിപണിയിൽ നിന്നും പണം കണ്ടെത്താൻ സാധിക്കുന്നു. ഇത് രാജ്യത്തിനകത്തുള്ള സമ്പാദ്യം സർക്കാരിന്റെ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നർത്ഥം.

ബാഹ്യ കടം രൂപപ്പെടുന്നത് പ്രധാനമായും അന്താരാഷ്ട്ര സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നോ മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നോ ലോണുകൾ വാങ്ങുമ്പോളാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഇന്ത്യ പലപ്പോഴും ലോക ബാങ്കിൽ നിന്നും, ഏഷ്യൻ ഡെവലപ്‌മെന്റ് ബാങ്കിൽ നിന്നും, അല്ലെങ്കിൽ ജപ്പാൻ, അമേരിക്ക തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നും വലിയ തുകകൾ വികസന പദ്ധതികൾക്കായി കടം വാങ്ങാറുണ്ട്. ഈ ലോണുകൾക്ക് സാധാരണയായി താഴ്ന്ന പലിശ നിരക്കുകളും ദീർഘകാല തിരിച്ചടവ് കാലാവധിയും ഉണ്ടാവാറുണ്ട്. ഇത്തരം കടങ്ങൾ പലപ്പോഴും വലിയ അടിസ്ഥാന സൗകര്യ വികസന പദ്ധതികൾക്കോ (മെട്രോ റെയിൽ, വലിയ തുറമുഖങ്ങൾ), സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി മറികടക്കാനോ ഒക്കെയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. അതുപോലെ, അന്താരാഷ്ട്ര കമ്പോളങ്ങളിൽ നിന്നും വിദേശ കറൻസി ബോണ്ടുകൾ (Foreign Currency Bonds) പുറത്തിറക്കിയും സർക്കാരുകൾക്ക് പണം കണ്ടെത്താൻ കഴിയും. ഇത് വിദേശ നിക്ഷേപകരെ ആകർഷിക്കാൻ സഹായിക്കും. ചുരുക്കത്തിൽ, സർക്കാരിന്റെ സാമ്പത്തിക ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റാൻ, അവരുടെ വരുമാനത്തേക്കാൾ ചെലവ് കൂടുമ്പോൾ, പല മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ പണം കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നതിന്റെ ഫലമായാണ് പൊതു കടം രൂപപ്പെടുന്നത്. ഇത് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയ്ക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു കാര്യമാണ്, പക്ഷേ അത് നിയന്ത്രിതമായിരിക്കണം എന്ന് മാത്രം.

പൊതു കടത്തിന്റെ പ്രധാന രൂപങ്ങൾ

സുഹൃത്തുക്കളേ, നമ്മൾ നേരത്തെ കണ്ടതുപോലെ പൊതു കടം എന്നത് ഒരു ഒറ്റ വിഭാഗമല്ല. അതിന് പല രൂപങ്ങളുണ്ട്. ഇത് എവിടെ നിന്ന് കടം വാങ്ങുന്നു, എത്ര കാലത്തേക്ക് കടം വാങ്ങുന്നു എന്നതിനെയൊക്കെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. ഈ വിവിധ രൂപങ്ങളെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കുന്നത് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ചിത്രം കൂടുതൽ വ്യക്തമാക്കാൻ സഹായിക്കും. പ്രധാനമായും, പൊതു കടം അതിന്റെ ഉത്ഭവത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി രണ്ടായി തിരിക്കാം: ആഭ്യന്തര കടം (Internal Debt) എന്നും ബാഹ്യ കടം (External Debt) എന്നും. ഇത് കൂടാതെ, കടത്തിന്റെ കാലാവധി, സ്വഭാവം എന്നിവ അനുസരിച്ചും മറ്റ് പല വിഭജനങ്ങളും ഉണ്ട്. ഈ ഓരോ വിഭാഗങ്ങളെയും നമുക്ക് വിശദമായി നോക്കാം, അപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ വ്യക്തമാകും.

ആദ്യമായി ആഭ്യന്തര കടം. ഇത് രാജ്യത്തിനകത്ത് നിന്ന് തന്നെ സർക്കാർ വാങ്ങുന്ന കടമാണ്. നമ്മുടെ രാജ്യത്തെ പൗരന്മാർ, വാണിജ്യ ബാങ്കുകൾ, റിസർവ് ബാങ്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യ പോലുള്ള കേന്ദ്ര ബാങ്ക്, ഇൻഷുറൻസ് കമ്പനികൾ, പെൻഷൻ ഫണ്ടുകൾ, മറ്റ് സാമ്പത്തിക സ്ഥാപനങ്ങൾ എന്നിവരൊക്കെയാണ് ഈ കടം നൽകുന്നത്. സർക്കാരുകൾ പുറത്തിറക്കുന്ന ഗവൺമെന്റ് ബോണ്ടുകൾ, ട്രഷറി ബില്ലുകൾ എന്നിവ വാങ്ങിക്കൊണ്ടാണ് ഇവർ സർക്കാരിന് പണം നൽകുന്നത്. ഈ കടത്തിന്റെ പലിശയും മുതലും രാജ്യത്തിനകത്ത് തന്നെ തുടരുന്നു എന്നൊരു വലിയ സവിശേഷതയുണ്ട്. അതുകൊണ്ട്, ഇതിനെ ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക വ്യവസ്ഥയുടെ ഒരു ഭാഗമായിത്തന്നെ കണക്കാക്കുന്നു. ആഭ്യന്തര കടം വളരെ ഉയർന്ന തോതിലാണെങ്കിൽ, സർക്കാരിന്റെ പലിശ തിരിച്ചടവുകൾ രാജ്യത്തിനകത്തെ സാമ്പത്തിക വിഭവങ്ങളെ കാര്യമായി സ്വാധീനിക്കും. എന്നിരുന്നാലും, ഒരു വിദേശ കറൻസിയുടെ മൂല്യത്തിലുണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങൾ പോലെയുള്ള ബാഹ്യ ഘടകങ്ങൾ ആഭ്യന്തര കടത്തെ അത്ര പെട്ടെന്ന് ബാധിക്കാറില്ല എന്നത് ഇതിന്റെ ഒരു മേന്മയാണ്.

രണ്ടാമതായി, ബാഹ്യ കടം. ഇത് രാജ്യത്തിന് പുറത്തുള്ള വ്യക്തികളിൽ നിന്നോ, സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നോ, മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നോ, അന്താരാഷ്ട്ര സാമ്പത്തിക സംഘടനകളിൽ നിന്നോ വാങ്ങുന്ന കടമാണ്. ലോക ബാങ്ക്, അന്താരാഷ്ട്ര നാണയ നിധി (IMF), ഏഷ്യൻ ഡെവലപ്‌മെന്റ് ബാങ്ക് (ADB) തുടങ്ങിയ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നും അല്ലെങ്കിൽ അമേരിക്ക, ജപ്പാൻ, ജർമ്മനി പോലുള്ള രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നും ഇന്ത്യ പോലുള്ള രാജ്യങ്ങൾ വായ്പയെടുക്കാറുണ്ട്. ഈ കടങ്ങൾ സാധാരണയായി വിദേശ കറൻസികളിലാണ് (ഉദാഹരണത്തിന്, യുഎസ് ഡോളർ, യൂറോ, യെൻ) എടുക്കുന്നത്. ബാഹ്യ കടം ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ വിദേശനാണ്യ കരുതൽ ശേഖരത്തെയും വിനിമയ നിരക്കിനെയും കാര്യമായി ബാധിക്കും. ഉദാഹരണത്തിന്, ഡോളറിന്റെ മൂല്യം കൂടുമ്പോൾ, വിദേശ കറൻസിയിൽ എടുത്ത കടം രൂപയുടെ കണക്കിൽ കൂടും, ഇത് തിരിച്ചടവ് ഭാരം വർദ്ധിപ്പിക്കും. ഈ കടം തിരിച്ചടയ്ക്കാൻ മതിയായ വിദേശനാണ്യം രാജ്യത്തിനുണ്ടോ എന്നത് ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യമാണ്. ഇത് രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക പ്രതിച്ഛായയെയും അന്താരാഷ്ട്ര ക്രെഡിറ്റ് റേറ്റിംഗിനെയും നേരിട്ട് ബാധിക്കുന്ന ഒന്നാണ്.

കടത്തിന്റെ കാലാവധി അനുസരിച്ച്, ഹ്രസ്വകാല കടം (Short-term Debt) എന്നും ദീർഘകാല കടം (Long-term Debt) എന്നും പൊതു കടത്തെ തരം തിരിക്കാറുണ്ട്. ഹ്രസ്വകാല കടങ്ങൾ സാധാരണയായി ഒരു വർഷത്തിൽ താഴെ കാലാവധിയുള്ളവയാണ്, ട്രഷറി ബില്ലുകൾ ഇതിന് ഉദാഹരണമാണ്. സർക്കാരിന്റെ താൽക്കാലിക സാമ്പത്തിക ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റാനാണ് ഇത് പ്രധാനമായും ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ദീർഘകാല കടങ്ങൾ ഒരു വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ കാലാവധിയുള്ളവയാണ്, ഗവൺമെന്റ് ബോണ്ടുകൾ ഇതിന് ഉദാഹരണമാണ്. വലിയ അടിസ്ഥാന സൗകര്യ വികസന പദ്ധതികൾക്കും ദീർഘകാല ലക്ഷ്യങ്ങൾക്കും വേണ്ടിയാണ് ഇത്തരം കടങ്ങൾ എടുക്കുന്നത്. അതുപോലെ, മാർക്കറ്റബിൾ കടം (Marketable Debt) എന്നും നോൺ-മാർക്കറ്റബിൾ കടം (Non-marketable Debt) എന്നും വേർതിരിക്കാം. മാർക്കറ്റബിൾ കടം എന്നത് കമ്പോളത്തിൽ വാങ്ങാനും വിൽക്കാനും കഴിയുന്ന കടപ്പത്രങ്ങളാണ് (ബോണ്ടുകൾ, ബില്ലുകൾ). എന്നാൽ നോൺ-മാർക്കറ്റബിൾ കടം എന്നാൽ സർക്കാരിന്റെ സ്പെഷ്യൽ സെക്യൂരിറ്റികൾ പോലെ, കമ്പോളത്തിൽ വ്യാപാരം ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തവയാണ്. ചുരുക്കത്തിൽ, പൊതു കടം എന്നത് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ഘടനയുടെ സങ്കീർണ്ണമായ ഒരു ഭാഗമാണ്, അതിന്റെ വിവിധ രൂപങ്ങളെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കുന്നത് സാമ്പത്തിക വിശകലനത്തിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.

പൊതു കടം രാജ്യത്തെ എങ്ങനെ ബാധിക്കുന്നു?

കൂട്ടുകാരേ, ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ പൊതു കടം എന്നത് കേവലം അക്കങ്ങളുടെ ഒരു കൂട്ടം മാത്രമല്ല, അത് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക വ്യവസ്ഥയെയും ജനങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെയും പല തരത്തിൽ സ്വാധീനിക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു വലിയ കാര്യമാണ്. ഈ കടത്തിന് നല്ല വശങ്ങളും ചീത്ത വശങ്ങളുമുണ്ട്. അത് ഒരു രാജ്യത്തെ എങ്ങനെ ബാധിക്കുന്നു എന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം. ശരിയായ രീതിയിൽ കൈകാര്യം ചെയ്താൽ, കടം ഒരു വളർച്ചാ ഉത്തേജകം ആകാം. എന്നാൽ അനിയന്ത്രിതമായാൽ, അത് ഒരു രാജ്യത്തെ വലിയ സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടേക്കാം. അതുകൊണ്ട്, പൊതു കടത്തിന്റെ നല്ലതും ചീത്തയുമായ സ്വാധീനങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിയുന്നത് വളരെ പ്രധാനമാണ്. ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക സ്ഥിരതയെ (Economic Stability) ഇത് എങ്ങനെയാണ് ബാധിക്കുന്നത് എന്ന് നമുക്ക് ഓരോന്നായി പരിശോധിക്കാം.

ആദ്യം നമുക്ക് പോസിറ്റീവ് വശങ്ങൾ നോക്കാം. പൊതു കടം ഒരു രാജ്യത്തിന് സാമ്പത്തിക വളർച്ചയ്ക്ക് ആവശ്യമായ മൂലധനം നൽകാൻ സഹായിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു സർക്കാർ വലിയ റോഡുകൾ, പാലങ്ങൾ, തുറമുഖങ്ങൾ, വൈദ്യുത നിലയങ്ങൾ, സ്കൂളുകൾ, ആശുപത്രികൾ തുടങ്ങിയ അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ (Infrastructure) നിർമ്മിക്കാൻ പണം കടം വാങ്ങുമ്പോൾ, അത് രാജ്യത്തിന്റെ ഉത്പാദനക്ഷമത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് പുതിയ തൊഴിലവസരങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുകയും ദീർഘകാലാടിസ്ഥാനത്തിൽ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയ്ക്ക് സഹായിക്കുകയും ചെയ്യും. ഒരു സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യത്തിന്റെ സമയത്ത്, സ്വകാര്യ നിക്ഷേപം കുറയുമ്പോൾ, സർക്കാർ കടം വാങ്ങി കൂടുതൽ പണം ചെലവഴിക്കുന്നത് സാമ്പത്തിക മേഖലയെ ഉത്തേജിപ്പിക്കാനും തൊഴിലില്ലായ്മ കുറയ്ക്കാനും സഹായിക്കും. അതുപോലെ, അടിയന്തര സാഹചര്യങ്ങളിൽ, പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങൾ, പകർച്ചവ്യാധികൾ, യുദ്ധങ്ങൾ എന്നിവ പോലുള്ളവ വരുമ്പോൾ, ജനങ്ങളെ സഹായിക്കാനും സാമ്പത്തിക സ്ഥിതിയെ പഴയപടിയാക്കാനും കടം വാങ്ങുന്നത് അത്യാവശ്യമാണ്. ഈ സാഹചര്യങ്ങളിൽ, കടം ഒരു രാജ്യത്തിന് ഒരു ലൈഫ്‌ലൈൻ ആയി വർത്തിക്കും.

എന്നാൽ, പൊതു കടത്തിന് അപകടകരമായ ചില വശങ്ങളുമുണ്ട്. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം പലിശ ഭാരം (Interest Burden) ആണ്. സർക്കാരുകൾ വാങ്ങുന്ന കടത്തിന് പലിശ നൽകേണ്ടതുണ്ട്. ഈ പലിശ അടയ്‌ക്കേണ്ട തുക പലപ്പോഴും ബജറ്റിന്റെ ഒരു വലിയ ഭാഗം കവർന്നെടുക്കും. ഇത് ആരോഗ്യ സംരക്ഷണം, വിദ്യാഭ്യാസം, അടിസ്ഥാന സൗകര്യ വികസനം തുടങ്ങിയ മറ്റ് അവശ്യ മേഖലകളിൽ സർക്കാർ ചെലവഴിക്കേണ്ട പണം കുറയാൻ ഇടയാക്കും. കടം വർദ്ധിക്കുമ്പോൾ പലിശ അടയ്‌ക്കാൻ വേണ്ടി വീണ്ടും കടം വാങ്ങേണ്ടി വരുന്ന ഒരു ദുഷിച്ച ചക്രത്തിലേക്ക് ഇത് നയിച്ചേക്കാം. രണ്ടാമതായി, ക്രോഡിംഗ് ഔട്ട് (Crowding Out) എന്നൊരു പ്രതിഭാസമുണ്ട്. സർക്കാർ വലിയ തോതിൽ കടം വാങ്ങുമ്പോൾ, വിപണിയിൽ പണത്തിന് ഡിമാൻഡ് കൂടുകയും പലിശ നിരക്കുകൾ ഉയരുകയും ചെയ്യാം. ഇത് സ്വകാര്യ കമ്പനികൾക്ക് വായ്പയെടുക്കാൻ കൂടുതൽ ചെലവേറിയതാക്കുകയും, അവരെ നിക്ഷേപങ്ങൾ നടത്തുന്നതിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇത് സ്വകാര്യ മേഖലയുടെ വളർച്ചയെ മന്ദഗതിയിലാക്കാം.

മൂന്നാമതായി, നാണയപ്പെരുപ്പം (Inflation) ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്. സർക്കാർ അമിതമായി കടം വാങ്ങി, അത് സാമ്പത്തിക വ്യവസ്ഥയിലേക്ക് അമിതമായി പണം ഒഴുക്കുമ്പോൾ, സാധനങ്ങളുടെയും സേവനങ്ങളുടെയും വില വർദ്ധിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്, ഇത് സാധാരണക്കാരന്റെ ജീവിതച്ചെലവ് കൂട്ടും. നാലാമതായി, ഇത് ഭാവി തലമുറകൾക്ക് ഭാരം ആകും. ഇന്ന് നമ്മൾ എടുക്കുന്ന കടം, നമ്മുടെ കുട്ടികൾക്കും അവരുടെ കുട്ടികൾക്കും തിരിച്ചടയ്‌ക്കേണ്ടി വരും. ഇത് അവർക്ക് ഉയർന്ന നികുതി ചുമത്തുന്നതിനോ, കുറഞ്ഞ പൊതു സേവനങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നതിനോ കാരണമായേക്കാം. അഞ്ചാമതായി, ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ ക്രെഡിറ്റ് റേറ്റിംഗ് (Credit Rating) ഇടിയാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്. അന്താരാഷ്ട്ര റേറ്റിംഗ് ഏജൻസികൾ ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ കടം തിരിച്ചടയ്ക്കാനുള്ള കഴിവിനെ വിലയിരുത്താറുണ്ട്. ഉയർന്ന കടം ഈ റേറ്റിംഗിനെ ബാധിക്കുകയും, ഭാവിയിൽ കടം വാങ്ങാൻ കൂടുതൽ പണം കണ്ടെത്താൻ ബുദ്ധിമുട്ടാക്കുകയും ചെയ്യും. ചുരുക്കത്തിൽ, പൊതു കടം ഒരു ദ്വന്ദ്വസ്വഭാവമുള്ള കാര്യമാണ്. അത് ബുദ്ധിപൂർവ്വം കൈകാര്യം ചെയ്യുമ്പോൾ രാജ്യത്തിന് നേട്ടമുണ്ടാക്കാം, പക്ഷേ അനിയന്ത്രിതമായാൽ വലിയ ദോഷഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കും.

പൊതു കടം എങ്ങനെ നിയന്ത്രിക്കാം?

എന്താണ് പൊതു കടം, അത് എങ്ങനെ ഉണ്ടാകുന്നു, ഒരു രാജ്യത്തെ എങ്ങനെ ബാധിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ നമ്മൾ കണ്ടു കഴിഞ്ഞു. ഇനി, ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ചോദ്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം – പൊതു കടം എങ്ങനെ നിയന്ത്രിക്കാം? അല്ലെങ്കിൽ ഒരു രാജ്യത്തിന് അതിന്റെ കടബാധ്യതകൾ എങ്ങനെ ഫലപ്രദമായി കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ സാധിക്കും? കടം നിയന്ത്രിക്കുക എന്നത് ഒരു സർക്കാരിന്റെ പ്രധാന സാമ്പത്തിക ലക്ഷ്യങ്ങളിലൊന്നാണ്, കാരണം അത് രാജ്യത്തിന്റെ ദീർഘകാല സാമ്പത്തിക ആരോഗ്യത്തിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. ഇത് ഒരൊറ്റ വഴിയിലൂടെ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന കാര്യമല്ല, മറിച്ച് പലതരം സാമ്പത്തിക നയങ്ങളുടെയും തന്ത്രങ്ങളുടെയും ഒരു കൂട്ടായ പ്രവർത്തനമാണ്. ഒരു കുടുംബം അവരുടെ കടം കുറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെ തന്നെ, സർക്കാരിനും ഇതിന് കൃത്യമായ ആസൂത്രണവും കണിശമായ ധനകാര്യ മാനേജ്‌മെന്റും ആവശ്യമാണ്. ധനനയം (Fiscal Policy) ഇതിൽ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു.

പൊതു കടം നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള ഒരു പ്രധാന മാർഗ്ഗം സർക്കാരിന്റെ ബജറ്റ് കമ്മി കുറയ്ക്കുക എന്നതാണ്. ഇത് രണ്ട് രീതിയിൽ ചെയ്യാം: ഒന്നുകിൽ വരുമാനം വർദ്ധിപ്പിക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ ചെലവ് ചുരുക്കുക. വരുമാനം വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ സർക്കാരുകൾക്ക് നികുതി ഘടന പരിഷ്കരിക്കാം, കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമായി നികുതി പിരിക്കാം, നികുതി വെട്ടിപ്പ് തടയാം, അല്ലെങ്കിൽ പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനക്ഷമത വർദ്ധിപ്പിച്ച് ലാഭം കൂട്ടാം. ഉദാഹരണത്തിന്, ജിഎസ്ടി പോലുള്ള പരിഷ്കാരങ്ങൾ നികുതി വരുമാനം വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ സഹായിക്കും. അതുപോലെ, ചില സർക്കാർ ആസ്തികൾ (പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ ഓഹരികൾ) വിറ്റ് പണം കണ്ടെത്താം. ചെലവ് ചുരുക്കൽ എന്നാൽ അനാവശ്യമായ ചെലവുകൾ കുറയ്ക്കുകയും, പദ്ധതികൾ കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമായി നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, സബ്‌സിഡികൾ യുക്തിസഹമാക്കുക, ഭരണപരമായ ചെലവുകൾ കുറയ്ക്കുക, കാര്യക്ഷമമല്ലാത്ത പദ്ധതികൾ നിർത്തലാക്കുക എന്നിവയൊക്കെ ഇതിൽപ്പെടും. എന്നാൽ, ചെലവ് ചുരുക്കൽ ജനക്ഷേമ പദ്ധതികളെയും വികസന പ്രവർത്തനങ്ങളെയും പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കരുത് എന്നതും പ്രധാനമാണ്.

രണ്ടാമത്തെ പ്രധാന തന്ത്രം സാമ്പത്തിക വളർച്ച ത്വരിതപ്പെടുത്തുക എന്നതാണ്. ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക മേഖല വളരുമ്പോൾ, ആളുകളുടെ വരുമാനം കൂടുകയും, കൂടുതൽ നികുതി വരുമാനം സർക്കാരിന് ലഭിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇത് കടം തിരിച്ചടയ്ക്കാനുള്ള സർക്കാരിന്റെ കഴിവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഉയർന്ന സാമ്പത്തിക വളർച്ച കടത്തിന്റെ ഭാരത്തെ ചെറുതാക്കാൻ സഹായിക്കും, കാരണം മൊത്ത ആഭ്യന്തര ഉത്പാദനത്തിന്റെ (GDP) ശതമാനമായി കടം കുറയും. ഇതിനായി സർക്കാർ പുതിയ വ്യവസായങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക, നിക്ഷേപ സൗഹൃദ അന്തരീക്ഷം ഒരുക്കുക, വിദ്യാഭ്യാസം, ആരോഗ്യം, അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ എന്നിവയിൽ നിക്ഷേപം നടത്തുക തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യണം. ഈ ഘടകങ്ങളെല്ലാം രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ഉത്പാദന ശേഷി വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ദീർഘകാലാടിസ്ഥാനത്തിൽ കടം നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യും.

മൂന്നാമതായി, കടം പുനഃക്രമീകരിക്കൽ (Debt Restructuring) അല്ലെങ്കിൽ റീഫിനാൻസിംഗ് (Refinancing) എന്നത് ഒരു പ്രധാന മാർഗ്ഗമാണ്. ഇതിനർത്ഥം നിലവിലുള്ള കടത്തിന്റെ നിബന്ധനകൾ മാറ്റിയെഴുതുക എന്നതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഉയർന്ന പലിശ നിരക്കുള്ള പഴയ കടങ്ങൾ, കുറഞ്ഞ പലിശ നിരക്കുള്ള പുതിയ കടങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് തിരിച്ചടയ്ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ, തിരിച്ചടവ് കാലാവധി ദീർഘിപ്പിക്കാം. ഇത് സർക്കാരിന്റെ തൽക്ഷണ പലിശ ഭാരം കുറയ്ക്കാനും സാമ്പത്തിക സമ്മർദ്ദം ലഘൂകരിക്കാനും സഹായിക്കും. അതുപോലെ, കടം മാനേജ്‌മെന്റ് തന്ത്രങ്ങൾ (Debt Management Strategies) രൂപീകരിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. ഏത് തരത്തിലുള്ള കടമാണ് വാങ്ങേണ്ടത് (ഹ്രസ്വകാലം/ദീർഘകാലം, ആഭ്യന്തരം/ബാഹ്യം), ഏത് കറൻസിയിൽ ആയിരിക്കണം, പലിശ നിരക്ക് എങ്ങനെയായിരിക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചൊക്കെ വ്യക്തമായ ഒരു നയം സർക്കാരിനുണ്ടായിരിക്കണം. ഇത് കടത്തിന്റെ റിസ്ക് കുറയ്ക്കാനും കാര്യക്ഷമമായി കൈകാര്യം ചെയ്യാനും സഹായിക്കും. ചുരുക്കത്തിൽ, പൊതു കടം നിയന്ത്രിക്കുന്നത് ഒരു നിരന്തരമായ പ്രക്രിയയാണ്, അതിന് ശക്തമായ സാമ്പത്തിക നയങ്ങളും ദീർഘവീക്ഷണവും ആവശ്യമാണ്.

ഉപസംഹാരം

കൂട്ടുകാരേ, നമ്മൾ ഇന്ന് പൊതു കടം എന്നതിനെക്കുറിച്ച് വളരെ വിശദമായി ചർച്ച ചെയ്തു, അല്ലേ? എന്താണ് പൊതു കടം, അത് എങ്ങനെയാണ് ഒരു രാജ്യത്ത് രൂപപ്പെടുന്നത്, അതിന്റെ വിവിധ രൂപങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്, അത് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക സ്ഥിതിയെയും നമ്മുടെയെല്ലാം ജീവിതത്തെയും എങ്ങനെയാണ് നല്ല രീതിയിലും മോശം രീതിയിലും ബാധിക്കുന്നത്, ഒടുവിൽ എങ്ങനെയാണ് ഈ കടം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നത് എന്നതിനെക്കുറിച്ചെല്ലാം നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കി. ഇത് ഒരു വലിയ സാമ്പത്തിക പദമായി തോന്നാമെങ്കിലും, അതിന്റെ അടിസ്ഥാന ആശയങ്ങൾ വളരെ ലളിതമാണെന്നും നമ്മുടെ ദൈനംദിന ജീവിതവുമായി ഇത് എത്രമാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നും ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടാകും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.

ഓർക്കുക, പൊതു കടം എന്നത് ഒരു സർക്കാരിന്റെ സാമ്പത്തിക ആരോഗ്യത്തിന്റെ ഒരു നിർണായക സൂചകമാണ്. അത് ബുദ്ധിപൂർവ്വം ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ രാജ്യത്തിന് വികസനത്തിലേക്കും പുരോഗതിയിലേക്കും കുതിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ഒരു ഉപാധിയായി വർത്തിക്കും. പുതിയ സ്കൂളുകൾ, ആശുപത്രികൾ, റോഡുകൾ, പാലങ്ങൾ തുടങ്ങിയ അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ നിർമ്മിക്കാനും, സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി ഘട്ടങ്ങളിൽ ജനങ്ങളെ സഹായിക്കാനും, ദാരിദ്ര്യം കുറയ്ക്കാനും, അതുവഴി രാജ്യത്തിന്റെ മൊത്തത്തിലുള്ള ജീവിത നിലവാരം ഉയർത്താനും ഇത് സർക്കാരുകളെ പ്രാപ്തരാക്കുന്നു. എന്നാൽ, അത് അമിതമാവുകയോ അശ്രദ്ധമായി കൈകാര്യം ചെയ്യുകയോ ചെയ്താൽ, ഉയർന്ന പലിശ ഭാരം, സാമ്പത്തിക വളർച്ചയുടെ മാന്ദ്യം, നാണയപ്പെരുപ്പം, ഭാവി തലമുറകൾക്ക് മേലുള്ള അധിക നികുതി ഭാരം തുടങ്ങിയ ഗുരുതരമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാം.

അതുകൊണ്ട്, നമ്മൾ ഓരോ പൗരനും ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു അടിസ്ഥാന ധാരണയുണ്ടാക്കുന്നത് വളരെ പ്രധാനമാണ്. കാരണം, നമ്മുടെ സർക്കാരുകൾ എടുക്കുന്ന ഓരോ സാമ്പത്തിക തീരുമാനവും നമ്മുടെ ഭാവിയെ നേരിട്ട് ബാധിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ഭാവിയെക്കുറിച്ച് അവബോധമുള്ളവരായിരിക്കുക എന്നത് നമ്മൾ ഓരോരുത്തരുടെയും ഉത്തരവാദിത്തമാണ്. പൊതു കടം എന്നത് ഒരു പ്രശ്‌നം മാത്രമല്ല, ശരിയായ രീതിയിൽ കൈകാര്യം ചെയ്താൽ അത് ഒരു രാജ്യത്തിന് വലിയ സാധ്യതകളും തുറന്നു കൊടുക്കും. ഈ ലേഖനം നിങ്ങൾക്ക് പൊതു കടം എന്ന വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് വ്യക്തമായ ഒരു ചിത്രം നൽകി എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. ഇതേക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർക്ക് ഈ വിവരങ്ങൾ ഒരു നല്ല തുടക്കമാകട്ടെ!